Redakcja: ul. Bursztynowa 31, Lublin
Wielbiciele książek czy komiksów coraz częściej i entuzjastyczniej domagają się, by ich ukochani bohaterowie doczekali się swych odpowiedników na ekranie. Na wielu forach zdołamy przeczytać, jak wybierają oni idealną obsadę czy nawet proponują własne wersje scenariuszy. Wiele osób niestety rozczaruje się, jeżeli okaże się, iż adaptacja nie będzie dobrym filmem.
Co to jest adaptacja filmowa?
To nic innego jak przeniesienie świata książkowego bądź serialu, czy nawet gry, na duży ekran. Adaptacja sama w sobie nie nie musi stanowić przeniesienia na ekran. Tak w zasadzie to głównie przeniesienie z jednego rodzaju sztuki do drugiego, możliwie zgodnie z oryginałem. Wersja filmowa w nazwie ma powiedziane, że transferujemy wszystko do świata obrazu. Tym sposobem fani zdołają zobaczyć swych ulubionych bohaterów, a nowe osoby na stopniowo odkryć danego autora w wygodny dla siebie sposób. Ku niepocieszeniu adaptacja niejednokrotnie rozczarowuje zagorzałych wielbicieli serii.
Dobra adaptacja - czyli jaka?
Dobrze wykonana adaptacja powinna wiązać w sobie trzy kluczowe czynniki: musi być możliwie wierna z oryginałem i trzymać się kanonu, musi być porządnym filmem samym w sobie jak również musi być prosta w odbiorze dla oglądającego, który po raz pierwszy styka się z ekranizowanym światem. W praktyce implikuje to, iż należy w filmie ukształtować świat od podstaw. No i rzecz jasna znacznie go uprościć, przynajmniej w odbiorze przez wielbicieli, którzy wcześniej go znają i rozumieją. Adaptacjami filmowymi są na przykład „Harry Potter” jak również „Władca Pierścieni”, oba te filmy uwidoczniają bardzo dobrze, na czym polega kreacja znakomitej realizacji.
Dlaczego fanom nie podobają się ekranizacje?
Fani nagminnie wymagaja dokładnego przeniesienia ich ulubionego świata na ekran. Często jednakże spotkają się z ogromnym rozczarowaniem. Uwidacznia się to dobrze, zwłaszcza gdy scenarzyści decydują się na ekranizację gry. Maksyma, która za tym stoi jest niezwykle prosta. Sztuka filmowa kieruje się swoimi regułami, najczęściej całkowicie innymi niż książka lub serial. Zrozumiałym jest więc, że nie będzie opowiadał historii na sposób który znamy z konkretnego medium. I tu tkwi cały szkopuł, bo entuzjaści będą żądać precyzyjnie tego, co widzieli w grze lub książce, a to było by zwyczajnie technicznie niemożliwe.
